پروردگار عالم در قرآن مجید (سوره‏ى احزاب، آیه‏ى سى و سه) مى‏فرمایند:
انما یریداللَّه لیذهب عنکم الرجس اهل‏البیت و یطهرکم تطهیرا.
خداوند فقط مى‏خواهد پلیدى و گناه را از شما اهل‏بیت دور کند و کاملا شما را پاک گرداند.
این آیه گواهى مى‏دهد که اهل‏بیت معصوم و بى‏لغزش هستند و هیچ گناهى نمى‏کنند. («الرجس» در آیه شامل همه‏ى گناهان و لغزشها مى‏گردد، که اهل‏بیت از آنها دورند.)
مراد از اهل‏بیت کیست؟ جواب و بحث و بررسى آن در فصل اول این کتاب گذشت و طبق احادیث معتبر اهل سنت و اظهارات و اعترافات همسران پیامبر صلى اللَّه علیه و آله، ثابت گردید که مراد از آن پنج تن آل‏عبا مى‏باشند، که فاطمه‏ى زهرا علیهاالسلام یکى از آنهاست، بنابراین، فاطمه علیهاالسلام طبق گواهى قرآن مجید معصوم مى‏باشد.

  حضرت فاطمه‏ى زهرا علیهاالسلام، تنها زن معصوم اسلام است، که عصمت او ریشه‏ى قرآنى و حدیثى داشته و تاریخ زندگى پرافتخارش، شاهد بزرگ دیگرى در این مقوله مى‏باشد.
فاطمه علیهاالسلام پیش از آنکه متولد گردد، نطفه‏اش از غذاى پاک بهشتى در صلب پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله و آنگاه خدیجه قرار داده شده و در رحم مادر، پناه و انیس او به حساب آمده و هنگام ولادت با فرستادگان غیبى به سخن پرداخته و سپس در مدت محدود حیاتش صدها کرامت محیرالعقول نشان داده و... همگى اینها از عصمت آن بانوى گرانقدر حکایت دارد.
آرى فاطمه علیهاالسلام به عنوان الگو و اسوه‏ى زنان عالم معرفى شده و دیگر زنان، باید از زندگى بى‏لغزش او سرمشق بگیرند و شیوه‏هاى تربیتى و اخلاقى و خودسازى را، در آیین: عبادى، همسردارى، پرورش فرزند، حقوق اجتماع و مردم و... به کارگیرند و آن کنند که او کرده و آن گونه روند که او رفته است.
نگارنده عقیده دارد که خانه و زندگى مشترک خانوادگى، بهترین محک براى سنجش اخلاق و رفتار و ایمان و تقوا و عدالت و... هر کس محسوب مى‏گردد و حضرت فاطمه علیهاالسلام در کنار پدر و خانه‏ى پدرى امتحان خوبى داده و مدال «فداها ابوها». «ام ابیها» و دهها مدال دیگر از دست پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله دریافت داشته است و هم در خانه شوهر تا آنجا پیش رفته، که امیرالمؤمنین مى‏فرمایند: فاطمه علیهاالسلام کوچکترین عملى که باعث خشم من گردد انجام نداد، او مرا نافرمانى نکرد و با اخلاق و رفتارش غمها و غصه‏هاى دیگر مرا برطرف ساخت.(1)

انتظار مهدی

انتظار: دیده به راه دوختن است،

لحظه شمارى کردن براى دیدار کسى یا انجام واقعه اى است،

به امید کسى یا چیزى ماندن است،

چشم داشتن و توقّع کارى یا حادثه اى است،

نگران شخص عزیزى یا امر مهمّى بودن است.

انتظار: امیدوارى، چشم به راهى، آمادگى، نگرانى، چشم داشت و درنگ است.

امّا انتظار مهدى(علیه السلام) : همه این ها و فراتر از این هاست.

انتظار مهدى(علیه السلام): ایمان به «غیب» اقرار به «ولایت» و باورداشت حق حاکمیت «قرآن» است.

عصاره «یقین»، چکیده «تقوى» و خلاصه «عمل صالح» است.

عشق به «زیبایى ها»، التزام به «خوبى ها» و شوق به «کمالات» است.

«تلاش» براى «یافتن»، «مقاومت» براى «رسیدن» و «جهاد» براى «ساختن» است.

انتظار مهدى(علیه السلام) : روایت «اشتیاق»، حدیث «جستجو» و قصّه «وصل» است.

انتظار مهدى(علیه السلام) : اقتداى به او، بیعت با او، و سرسپارى به فرمان اوست.

رمز پایدارى، سرّ استقامت و راز جانبازى در راه اوست.

انتظار مهدى(علیه السلام) : «عامل رشد»، «پشتوانه مقاومت» و «ضامن پیروزى» پیروان امامت است.

انتظار مهدى(علیه السلام) : سنگربانى «عقیده»، مرزبانى «اندیشه» و مبارزه در راه

 پاسدارى از «فرهنگ اسلام و ولایت» است.

انتظار مهدى(علیه السلام) : انتظار روز ظهور اوست و انتظار روز ظهور او، انتظار غلبه اسلام و

قرآن است و انتظار غلبه اسلام و قرآن، انتظار تحقق وعده هاى خداوند است.

                                                    <<اللهم عجل لولیک الفرج>>